Τάζω την ποίησή μου στην Ελλάδα,
που τόσο λίγοι πίστεψαν, τόσο πολλοί επρόδωσαν
καί καπηλεύτηκαν σφοδρά ΄
το ΄Ονομά Της.

Δεν ήταν μόνο ξένοι που τη διέσυραν.
΄Ηταν κι αυτά τα σπλάχνα Της.
Τα ίδια τα παιδιά Της.

Τη βλέπω πάντοτε γοργά να περπατά,
αφήνοντας πίσω δοκιμασίες.
΄Εχοντας πάνω Της Αιώνια Φυλαχτά,
Αγώνες καί Θυσίες ! ...

Γεώργιος Βελλιανίτης