Πλάκωσαν οι απεργίες. Δεν μας φτάνουν οι αργίες. Χάνονται εργατοώρες. Μας βρήκανε πολλές μπόρες.
Τίποτα δεν παράγουμε. Τρέχουμε, μα δεν φτάνουμε. Στα στοιχήματα, στη μπάλα Προστεθήκαν πολλά άλλα.
Υπάρχει το Λόττο, Κίνο. Μας παίρνουν αυτό κι εκείνο. Αν μας μείνει κάνα φράγκο το αφήνουμε στον πάγκο.
Χώρα του τζόγου η Ελλάς. Είναι να κλαίς και να γελάς. Κάθε βήμα μια ληστεία. Πού να βρούμε προστασία.
Με των άλλων τα τερτίπια έχουν κλείσει πολλά σπίτια. Ξεκινάς για τη δουλειά σου αλλά βρίσκεις τον μπελά σου.
Κλειστές οι συγκοινωνίες. Από κακές συμφωνίες. Προκαλούν αιμορραγία. Παριστάνουν την αγία.
Πού να πάμε να κρυφτούμε. Εμείς πώς θα βολευτούμε. ΄Αλλοι είναι βολεμένοι. Οι πιο πολλοί, κολλημένοι.
Δεν κάνει να φωνάζουμε. Ανόητα να κράζουμε. Ν’ αφήσομε το χαβά μας. Ν’ ανοίξουμε τα στραβά μας.
Αν καλλιεργούμε πάθος κάνουμε μεγάλο λάθος. Με τα όχι και τα θέλω, πληρώνουμε με καπέλο.
Γεώργιος Βελλιανίτης
|