Κύριο θέμα στο κυριακάτικο περιοδικό των "Τάιμς" είναι τα αμφισβητούμενης γνησιότητας ή πλαστά έργα, απομιμήσεις γλυπτών και πινάκων καλλιτεχνών της αρχαιότητας ή των νεότερων χρόνων, που φιλοξενούνται σε μεγάλα αμερικανικά μουσεία.Γίνεται ειδικότερα λόγος για τον Κούρο, που παρά το γεγονός ότι πραγματογνώμονες του ίδιου του μουσείου αμφισβήτησαν εξαρχής τη γνησιότητά του, το μουσείο δίστασε για αρκετό καιρό να παραδεχτεί ότι πρόκειται για απομίμηση. Τελικά, οργάνωσε το 1992 ένα δημόσιο διεθνή διάλογο για το ζήτημα και σήμερα ο Κούρος εκτίθεται με την επιγραφή "Εργο της περιόδου του 530 π.Χ., ή σύγχρονη απομίμηση". Το Γκετί αγόρασε επίσης, έναντι δύο εκατ. δολαρίων, ένα αρχαίο ανάγλυφο, το "Θάνατο του Ηρωα". Μετά τις εκφρασθείσες από τους ειδικούς υποψίες ότι είναι πλαστό, το μουσείο επέστρεψε το έργο σε έναν ανώνυμο έμπορο τέχνης και έκτοτε χάθηκαν τα ίχνη του από την αγορά. Εξάλλου αμφισβητήσιμη εξακολουθεί να είναι η γνησιότητα του "Αρπιστή", ενός αγαλματίδιου κυκλαδικής τέχνης, που αποτελεί έναν από τους πιο πολύτιμους θησαυρούς του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης της Νέας Υόρκης. Τον περασμένο Δεκέμβριο, με άρθρο του στους "Τάιμς" του Λονδίνου, ο Βρετανός καλλιτέχνης Τζον Κράξτον υποστήριξε ότι συνάντησε τον άνθρωπο που κατασκεύασε το 1940 την απομίμηση, έναν Ελληνα βοσκό ονόματι Angelo Koutsoupis. Από την άλλη, ο διευθυντής του μουσείου Φιλιπ ντε Μοντεμπέλο παραπονείται για τις καταγγελίες εναντίον της πρακτικής των μουσείων, επισημαίνοντας ότι τα ΜΜΕ και η κοινή γνώμη ξέχασαν ότι το "Μητροπολιτικό" ξεκίνησε μόνο του το 1995 ένα σχετικό διάλογο περί γνησιότητας ή μη των έργων διάσημων καλλιτεχνών, με μια έκθεση με τίτλο "Rembrandt/Not Rembrandt", που καλούσε το κοινό να ξεχωρίσει και να εξακριβώσει ποιά από τα εκθέματα είναι όντως έργα του Ρέμπραντ, ποιά των μαθητών του και ποιά είναι απλά πολύ επιτυχημένες απομιμήσεις.