Σελήνη: Η λύση στο ενεργειακό πρόβλημα της Γης

   Η αποίκιση στη σελήνη είναι ένα θέμα με το οποίο ασχολείται όλη η ανθρωπότητα εδώ και πολλά χρόνια. Νέες έρευνες επιστημόνων δείχνουν ότι είμαστε πιο κοντά στο μαγικό κλειδί που θα μας οδηγήσει εκεί. Και για να γίνει αυτό όπως υποστηρίζουν είναι απαραίτητες οι νέες τεχνολογίες που έχουν σαν στόχο τη χρήση εναλλακτικών μορφών ενέργειας, όπως η ηλιακή, που έχουν σαν αποτέλεσμα φθηνότερους δορυφόρους, αποτελεσματικότερα αυτοκίνητα κ.τ.λ. Τα ηλιακά κύτταρα που μετατρέπουν την ηλιακή ενέργεια σε ηλεκτρισμό είναι που θα μας βοηθήσουν να δημιουργήσουμε εργοστάσια και αποικίες στη σελήνη.

   O Alex Freundlich καθηγητής Φυσικής και ο Charles Horton ερευνητής, εργάζονται πάνω στην ανάπτυξη μεθόδων δημιουργίας τεράστιων ηλιακών κυττάρων στο φεγγάρι χρησιμοποιώντας αντικείμενα από το σεληνιακό έδαφος. Ο καθηγητής αφού εξέτασε τα στοιχεία που υπάρχουν στην επιφάνεια της σελήνης ανέφερε ότι τα ακατέργαστα υλικά τα οποία απαιτούνται για τη δημιουργία ηλιακών κυττάρων υπάρχουν στους βράχους της σελήνης. 'Eτσι μαζί με άλλους επιστήμονες και ερευνητές καθώς και με τη βοήθεια της ΝΑΣΑ έχει ήδη αρχίσει τα πειράματα σε προσομοιωτές του σεληνιακού τοπίου.

   Το σχέδιο των ερευνητών είναι να σταλεί ένα μηχάνημα το οποίο να κινείται αυτόνομα στην επιφάνεια της σελήνης, να βρίσκει τους κατάλληλους βράχους και να τους λιώνει σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνονται σαν ένα πολύ λεπτό τζάμι. Πολλά τέτοια μικρά τζάμια μπορούν να δημιουργήσουν ένα τεράστιο συσσωρευτή ηλιακής ενέργειας, που θα τη μετατρέπει σε ηλεκτρισμό. Βέβαια αυτός ο συσσωρευτής θα παράγει μικρότερες συχνότητες σε σχέση με αυτές που χρησιμοποιούμε στη Γη αλλά αφού υπάρχει άφθονος χώρος στη σελήνη μπορεί να αναπτυχθεί ο συσσωρευτής αρκετά ώστε να καλύψει τις ανάγκες μιας εργοστασιακής βάσης ή μιας αποικίας.

   O David Criswell μετά από έρευνες 20 ετών, βρήκε μια εναλλακτική λύση για τη χρήση της ενέργειας. Την συγκέντρωση της ηλιακής ενέργειας στη σελήνη και την αποστολή της πίσω στη Γη με τη μορφή δέσμης φωτός. Στη συνέχεια μετατροπή και χρήση της μέσα στο ήδη υπάρχον δίκτυο ηλεκτρισμού.

   Οι Freundlich και Horton προσπαθούν εκτός των άλλων να δημιουργήσουν ηλιακά κύτταρα πιο αποδοτικά στη μετατροπή της ηλιακής ενέργειας σε ηλεκτρική από εκείνα που χρησιμοποιούνται στους δορυφόρους που είναι σε τροχιά. Ο Freundlich είπε ότι τα καλύτερα ηλιακά κύτταρα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον κόσμο μετατρέπουν το 28% της ηλιακής ενέργειας που δέχονται σε ηλεκτρική. Προσθέτοντας μια μικρή επιφάνεια πάνω στα ήδη υπάρχοντα κελιά - η επιφάνεια αυτή αποτελείται από υλικά νανοτεχνολογίας - μπορούμε να φτάσουμε σε απόδοση της τάξης του 35%. Τα κύτταρα αυτά επιπλέον θα έχουν και μεγαλύτερη αντοχή στο χρόνο εξαιτίας της ανθεκτικότητας τους στην ηλιακή και την κοσμική ακτινοβολία.

   Μια από τις πιο φορτισμένες, με ακτινοβολία, περιοχές γύρω από τη Γη είναι οι ζώνες Βαν Άλλεν. Επομένως , λογικά, αυτή είναι η πιο κατάλληλη για να τοποθετήσουμε τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους. Αντιθέτως, είναι η χειρότερη περιοχή για ένα δορυφόρο, αναφέρει ο Horton. Η ακτινοβολία εκεί μπορεί να είναι και 100 φορές μεγαλύτερη από τη γεωσταθερή τροχιά στην οποία κινούνται οι περισσότεροι δορυφόροι. Συνεχίζοντας λέει:

   "Χρειάζονται πολύ λιγότερα καύσιμα για να θέσουμε σε τροχιά ένα δορυφόρο στις ζώνες Βαν Άλλεν απ' ότι στη γεωσύγχρονη τροχιά, αφού είναι πιο κοντά στη Γη. 'Eτσι οι δορυφόροι που βρίσκονται εκεί μπορούν να μεταδίδουν σήματα σε πραγματικό χρόνο σε όλο τον κόσμο. Χρησιμοποιώντας την κατάλληλη τεχνολογία μπορούμε να θέτουμε σε τροχιά δορυφόρους πιο κοντά στις ζώνες Βαν Άλλεν. Επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την τεχνολογία και στους δορυφόρους της γεωσύγχρονης τροχιάς έτσι ώστε να έχουν μεγαλύτερη απόδοση και διάρκεια ζωής."

   Οι Freundlich και Horton εκτός των άλλων εργάζονται πάνω και σε άλλες τεχνολογίες κατασκευής ηλιακών κυττάρων όπως είναι η θερμοφωτοβολταϊκή, η οποία μετατρέπει τη θερμότητα σε ηλεκτρισμό. Κάτι τέτοιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παροχή ενέργειας σε διαστημόπλοια εξερευνήσεως μακρινών στόχων.

   Με τη βοήθεια της νανοτεχνολογίας οι επιστήμονες καταφέρνουν να αλλάξουν τη δομή των θερμοφωτοβολταϊκών υλικών με τέτοιο τρόπο ώστε να μεγαλώσουν τη δυνατότητα των μηχανών μετατροπής της υπεριώδους ακτινοβολίας σε ηλεκτρισμό. Λόγω της μεγαλύτερης αξιοπιστίας που έχουν αυτά τα υλικά μπορούμε να έχουμε πολλές αποστολές εξερεύνησης του διαστήματος, με μεγάλο χρονικό μήκος.

   Για να καταλάβουμε την αξία αυτής της τεχνολογίας αρκεί να πούμε ότι από τη θερμότητα που προκαλείται σε ένα μπάρμπεκιου, μία τέτοια μηχανή μπορεί να παράγει τόσο ηλεκτρισμό που να καλύπτει τις ανάγκες ενός νοικοκυριού. Γι' αυτό θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε σοβαρά την ανακύκλωση της ενέργειας. Κάτι επίσης πολύ σημαντικό που αναφέρουν οι δύο ερευνητές είναι το ότι μ' αυτή την τεχνολογία μπορούν να δημιουργηθούν πιο αξιόπιστες, οικονομικές και οικολογικές μηχανές αυτοκινήτων.